Rijk mens !!

Om te beginnen een kort verslag van mijn project, Mujeres para mujeres.De eerste gast is geweest. een hele bijzondere ervaring.Ik was verantwoordelijk dat mijn gast zich thuis voelde en zichzelf kon zijn.
Hier haar verhaal
Coach 4 Family
28 oktober om 16:43 ·
Namens Coach 4 Family ben ik een paar dagen in Spanje geweest om zelf te ervaren hoe fijn het is om gast te zijn bij Riny Thewessen van Mujeres para Mujeres.
S ‘avond werd ik opgehaald in Alicante bij het vliegveld en na een lekker glaasje wijn heb ik heerlijk geslapen. S ‘morgens stond mijn ontbijtje klaar en mocht ik kiezen wat ik wilde doen. Even lekker alleen naar het strand met een boek dat was mijn eerste doel. Daar ging ik met mijn strandtas inclusief lekkere hapjes en drankjes door Riny klaargemaakt. Het was heerlijk...even helemaal alleen en met niemand anders rekening te hoeven houden.
S ‘avonds genoten van een heerlijke salade, een wijntje en een goed gesprek.
De dag erna zijn we naar het eiland Tabarca gevaren, een oud pirateneiland. Mijn ideale uitje, lekker uitwaaien op de boot vanaf Alicante. Onderweg genieten van de zon, de zee en de rust.
Op het eiland aangekomen hebben we heerlijk geluncht en daarna een wandeling gemaakt over het eiland met z’n mooie natuurpracht.
Na een paar uurtjes zijn we weer teruggevaren naar ons beginpunt Alicante. Een mooie stad met voor ieder wat wils. Gezellige restaurantjes, mooie winkels en een lange boulevard met palmbomen aan weerszijden. Echt de moeite waard om een bezoekje aan te brengen.
Donderdag overdag had ik een rustdag aan het zwembad, dat bij het appartement hoort, om te genieten van het heerlijke zonnetje en een temperatuur van 27 graden. Ik kan je zeggen, dat is niet verkeerd in Oktober. En later in de middag zijn we naar een Marokkaanse theetuin geweest. Helemaal authentiek. Je waant je in Marokko. Genoten van echte Marokkaanse thee met baklava en nog meer heerlijke koekjes. Als afsluiter zijn we uitgebreid gaan dineren bij een gezellig restaurantje in de buurt. Vrijdag was mijn laatste dag en door alle indrukken van de afgelopen dagen wilde ik nu nog even genieten van de zon en de warmte. Ik heb gemerkt dat ik, door even weg te zijn uit mijn eigen vertrouwde omgeving, ik weer veel nieuwe ideeën heb gekregen. En ik ook de ruimte had om deze ideeën dieper uit te werken. Voor mij is het nu duidelijk waarom zoveel schrijvers zich vaak terugtrekken in het buitenland. Hier hebben ze alle rust en worden alle zintuigen geprikkeld.
Eén van deze ideeën is bijvoorbeeld dat ik binnen afzienbare tijd Enjoy & Mindful reisjes naar de zon ga organiseren.
Dus voor de 1 op 1 reisjes om heerlijk in de watten te worden gelegd door Riny ga je naar Mujeres para Mujeres. Zie haar FB-pagina of stuur haar een persoonlijk bericht voor de beschikbare plekjes.
Blij dat mijn eerste gast tevreden en vol ideeën naar huis gaat.
Dan is het weer even wennen om alleen te zijn.Maar na een aantal weken voor anderen mensen gezorgd te hebben was Riny zelf weer aan de beurt. ( Mijn dochter ,schoonzoon en andere kleindochter waren in de herfstvakantie hier ).
Er was nog een uitnodiging van een oud-dorpsgenoot uit Meerssen om bij hem op bezoek te komen in Yegen in Andalusie.
Wekker extra vroeg gezet ,zodat ik op mijn gemak kon vertrekken. Dag ervoor auto gewassen (wist niet meer ,dat dat speciale kleurtje rood er onder zat ),water bijgevuld en al getankt, dus helemaal klaar voor de reis.Wilde vroeg vertrekken ,omdat het toch vele uurtjes rijden zou zijn.
Tom-tom ingesteld,zonnebril op, muziekje aan ,flesje water en pas 8 uur ,dus ik kon van mijn dag gaan genieten.
Tja,....... en toen ik wilde wegrijden was er een rood lampje aan het branden op het dashboard.
Nu ben ik als reizigster wel het een en ander gewend,maar dit tekentje kende ik echt niet.
Ben vervolgens 10 km verder naar een tankstation gereden (was zondag dus de garages waren dicht ) zo rustig als ik kon ,want wie wist wat dit rode lampje betekende. Heb op MIJN manier met handen en voeten aan de meneer van het tankstation uitgelegd wat er aan de hand was en hij wilde me wel helpen.
Het was nl. de bandenspanning. Ppfffff.....wat was ik blij,want ik zag het al voor me dat ik de Spaanse ANWB moest bellen en dat ik mijn tocht vergeten kon. Na lucht bijgevuld te hebben kon ik eindelijk 1 uur later aan mijn reis beginnen.
Het zonnetje scheen al en een mooie tocht lag in het verschiet. Via Torrevieja en Cartagena richting Almeria en dan de Sierra Nevada in rijden.
Ik ga proberen te omschrijven wat ik zag en voelde.
Een geluksgevoel overviel mij. Allemaal bergen en achter ieder slingerweg met haarspeldbochten de mooiste panorama's. Uit de geluidsboxen in de auto knalde het lied ,dat ik al maanden niet meer uit mijn hoofd krijg en waar ik blij maar ook soms melancholiek van word. Toen hield ik het niet meer droog.Wat kan een mens heen en weer geslingerd worden tussen gevoelens. Vele facetten van mens zijn gingen razendsnel door me heen. Een ding weet ik zeker,......IK LEEF intens !!
Na een paar uur verder gereden te zijn zat mijn dorpsgenoot al op me te wachten. Vele zullen hem kennen. Han Boves, zijn vader was leraar op de jongensschool vroeger.Hij had een leuke verrassing voor me. We waren door dorpsgenoten van hem uitgenodigd om te komen eten . Wat heb ik genoten en wat werd ik gastvrij ontvangen.De tafel kon het eten bijna niet aan ,zoveel werd er op gezet. ook Han's schoonzus was er. Zij heeft samen met Han zijn broer, helemaal boven op een berg een soort van rustplaats weten te maken voor mensen die er even helemaal tot rust willen komen. Los Balates. Ze maken hun eigen olijfolie en wijn. Je kunt de rust horen boven op de berg. # 3 Honden zijn de bewakers en vrienden van het stel.
Je word er stil van.
Daarna nog in de plaatselijke kroeg nog 2 wijntjes gedronken (bij ieder wijntje een tappa ) voor de prijs van 1,50 Euro per glas en toen was ik rijp voor mijn bed.
De dag erna samen met Han naar Granada geweest. Hij was er al vaak geweest ,dus hij was een goede prive-gids.Nu moet ik zeggen dat mijn
knieën na dit avontuur aan rust toe zijn. Zowel in Yegen alsook in Granada alleen maar klimmen en dalen. Richting het La Hambra was een grote klimpartij, maar ik werd beloond. Ongelofelijk wat een gebouw en wat een massa mensen. Al maanden kun je geen kaartje meer krijgen om de binnenkant te bekijken. Gemiddeld mogen er 3000 pers. naar binnen per dag. Dus ga maar na wat daar te doen is. Maar ook de omgeving is prachtig dus daar en van een heerlijke lunch genoten. De kathedraal bezocht en de vele kleine steegjes waar mensen hun koopwaar uitstallen bezocht.Zoveel gezien,zoveel indrukken,!!! Ik wilde graag een beetje op tijd weer terug naar Yegen voordat de duisternis helemaal ingevallen was Het is best vermoeiend rijden in het donker en dan allemaal die kronkelweggetjes..... maar ..I did it !!
De volgende ochtend heeft Han me nog het kerkhof laten zien ,waar veel bloemen waren vanwege Allerheiligen.
Daarna nog met zijn broer Tom en schoonzus Cecile heerlijk gegeten in het plaatselijke restaurant en toen weer aan de terugreis begonnen.Een paar heerlijke dagen beleefd,mooie herinneringen gemaakt en na 5 uur rijden was ik weer op de plek die ik even mijn thuis noem , Rojales.
Groetjes Riny